
Паводле паданняў гісторыя старажытных Бялыніч бярэ свой пачатак з ХІІІ стагоддзя. Адна з легендаў сведчыць, што, чатыры манахі, ратуючыся ад татараў, узялі старажытную візантыйскую ікону Багародзіцы і уцяклі з Кіева па вадзе,
каб на іншым месцы заснаваць новы кляштар. Знясіленыя доўгім веславаннем па Дняпры,а пасля па Друці, яны выцягнулі човен на высокі бераг, каб там адпачыць і раптам убачылі цуд! На гэтым месцы пазней быў пабудаваны кляштар, які, на жаль, напаткаў няпросты лёс. Пра яго і распавядае Аляксандр Грудзіна, абапіраючыся на даследаванні і ўшаноўваючы памяць краязнаўцы Міхася Аляксеевіча Карпечанкі.



